‘Ιδρυση & Ιστορία
Σ’ ένα ιστορικό κεφαλοχώρι της Πίνδου, στη Μεσοχώρα Τρικάλων, αναγεννημένη από τις στάχτες των Γερμανών το 1943, με μοναδικό φυσικό κάλλος και έχοντας ενεργές όλες τις δημόσιες υπηρεσίες (Υγειονομικό σταθμό – Νοσοκομείο, ΟΤΕ, ΕΛΤΑ – Ταμιευτήριο, Αστυνομικό τμήμα, Νηπιαγωγείο – Δημοτικό – Γυμνάσιο και Οικοτροφείο), η Πολιτεία εμφάνισε το φράγμα Μεσοχώρας ως έργο ανάπτυξης και προκοπής του τόπου. Την Άνοιξη του 1985, αρμόδιο κυβερνητικό κλιμάκιο, με συμμετοχή του τότε διοικητή της ΔΕΗ Δημ. Παπαμαντέλου, επισκέφθηκε το χωριό και εξήγγειλε το φράγμα των 60 μέτρων, αποκρύπτοντας τα πραγματικά στοιχεία από τους κατοίκους. Η ΔΕΗ προχώρησε στην κατασκευή του έργου, χωρίς καμία άλλη ενημέρωση των κατοίκων, καμία διαβούλευση και χωρίς περιβαλλοντική μελέτη. Οι κοινοτικές αρχές, βέβαια, τόσο της Μεσοχώρας όσο και των γειτονικών θιγόμενων χωριών, τον πρώτο καιρό δεν προβαίνουν σε κάποια ενέργεια εναντίον του έργου, το οποίο προχωρά.
Το καλοκαίρι του 1987, ένα πρωινό, ο τότε πρόεδρος της Κοινότητας Μεσοχώρας Τάκης Χαλιμούρδας, από τα μεγάφωνα της Κοινότητας, ανακοίνωσε την εκτροπή των νερών του Αχελώου στη σήραγγα και την έναρξη της κατασκευής του προφράγματος από τη ΔΕΗ και κάλεσε τους κατοίκους σε γενική συνέλευση στην πλατεία του χωριού στις 7:00 το απόγευμα. Η Νίκη-Ελευθερία Οικονόμου-Ευαγγελίδη, του ζήτησε άμεση αντίδραση, ώστε να μη χαθεί άλλος πολύτιμος χρόνος. Μετά την άρνησή του, χτύπησε η ίδια την καμπάνα της εκκλησίας, καλώντας τους χωριανούς σε συνέλευση εκείνη τη στιγμή, σημαίνοντας έτσι την αρχή του αγώνα για τη διάσωση της Μεσοχώρας και του Αχελώου.
Έτσι, το ίδιο καλοκαίρι, μετά από γενική συνέλευση, οι κάτοικοι έστειλαν έγγραφο στη ΔΕΗ, ζητώντας πληροφορίες για το πραγματικό ύψος του φράγματος και τα δεδομένα του έργου. Στην απάντηση της ΔΕΗ, λίγους μήνες αργότερα, έμαθαν τα εντελώς διαφορετικά και νέα στοιχεία για πρώτη φορά. Το ύψος του φράγματος ήταν 150μ., με την ανώτατη στάθμη, στα 755μ. (σήμερα 785μ.), κατακλύζοντας τα ⅔ του χωριού. Γινόταν πλέον σαφές, ότι το έργο συνδυαζόταν με την εκτροπή του Αχελώου στο Θεσσαλικό κάμπο και διευκρινιζόταν η αναγκαστική απαλλοτρίωση, με αποζημιώσεις που θα καθόριζαν τα δικαστήρια.
Ενόψει του διαγραφόμενου κινδύνου για το χωριό, και συνειδητοποιώντας το μέγεθος της φυσικής καταστροφής και τη στόχευση της πολιτείας στην κάθε είδους παρακμή του χωριού, οι κατακλυζόμενοι κάτοικοι προχώρησαν στη δημιουργία του συνδέσμου. Έτσι, το 1988, ιδρύθηκε ο Σύνδεσμος Κατακλυζομένων Οικισμού Μεσοχώρας “Ο Αχελώος’’, από τον Γεώργιο Καραγεώργο του Αριστοτέλη, με δική του πρωτοβουλία. Μια πρωτοβουλία πολύ σημαντική για την κατάσταση που βίωνε ο τόπος, αλλά τελικά και για την μετέπειτα πορεία της πολυετούς ομηρίας του χωριού. Ο ίδιος διετέλεσε πρόεδρος, από την ίδρυσή του έως τις 27.5.1990. Έκτοτε, μέχρι και σήμερα, πρόεδρος είναι η Νίκη-Ελευθερία Οικονόμου-Ευαγγελίδη, η οποία χάραξε τον ρόλο και την πορεία του συνδέσμου, συνεργαζόμενη με όλες τις οικολογικές οργανώσεις (Ορνιθολογική Εταιρεία, WWF ΕΛΛΑΣ, Greenpeace, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Επιμελητήριο Περιβάλλοντος), όπως και με την Κοινότητα Μεσοχώρας και ιδιαίτερα με τον πρόεδρό της κ. Παναγιώτη Κοτρώνη. Επίσης, ο Σύνδεσμος συνεργάστηκε με τους Συλλόγους Μεσοχωριτών Αθήνας, Τρικάλων και Φαρσάλων, την Οικολογική Κίνηση Βόλου, Τρικάλων και Λαρίσης, την Πανθεσσαλική Στέγη, την Κίνηση Πολιτών Αγρινίου-Αιτωλοακαρνάνες, καθώς και με αλληλέγγυες ομάδες που συμπαραστέκονται στο αγώνα του.